Migracja do chmury – strategia
Technologie i środowiska chmurowe są relatywnie nowym rozwiązaniem, dającym wiele korzyści, takich jak skalowalność, elastyczność i efektywność pod względem całkowitych kosztów utrzymania systemów produkcyjnych.
Co to oznacza w praktyce? Coraz więcej małych, średnich i dużych firm podejmuje decyzję o przeniesieniu swoich danych i aplikacji do platformy chmurowej. Migracja do chmury środowiska produkcyjnego, zawierającego dane i aplikacje, wymaga odpowiedniego przygotowania i rozważenia wielu czynników, szczególnie w przypadku dużych firm. Począwszy od narzędzi poprzez metodykę i zespół ludzki, a skończywszy na całkowitych kosztach tej operacji i modyfikacji wewnętrznej polityki bezpieczeństwa.
5 + 1 podstawowych zadań do wykonania
1. Określenie swoich potrzeb, czyli wybór między chmurą publiczną, prywatną a hybrydową
Zapewne jesteśmy już zorientowani, co to jest chmura i jakie są korzyści z jej używania, wielokrotnie też usłyszeliśmy, że świetna elastyczność i skalowalność zasobów w chmurze jest czymś, czego nie możemy pominąć – jednym słowem wręcz powinniśmy to mieć. Rzeczywistość jest zdecydowanie bardziej skomplikowana.
W pierwszej kolejności staniemy przed podjęciem podstawowej decyzji o typie chmury, czyli będziemy musieli dokonać wyboru pomiędzy scenariuszami chmury prywatnej, publicznej i hybrydowej. Aby tego dokonać, musimy zrozumieć, czego tak naprawdę potrzebują użytkownicy korzystający z obecnego środowiska produkcyjnego.
Czym się różni chmura publiczna od chmury prywatnej i hybrydowej?
Chmura prywatna:
- środowisko na wyłączność jednej organizacji
- infrastruktura na własność, administrowana przez dział IT
- swoboda w definiowaniu polityk zarządzania
- ustandaryzowane procedury przydzielania zasobów
Chmura publiczna:
- środowisko współdzielone przez wiele organizacji
- infrastruktura będąca własnością zewnętrznego dostawcy usług – ISP
- polityki definiowane dla wielu klientów jednocześnie
- uproszczone procedury przydzielania zasobów i łatwość wdrożenia
- najniższy koszt jednostkowy zasobów, zależny od sposobu i poziomu intensywności wykorzystania
Chmura hybrydowa:
- połączenie możliwości chmury prywatnej i chmury publicznej
- baza umożliwiająca poszczególnym organizacjom także oferowanie usług w modelu ISP
- idealne rozwiązanie dla dużych i dynamicznie zmieniających się środowisk, chcących połączyć bezpieczeństwo i elastyczność z efektywnością finansową
Zbierzmy zatem informacje od kluczowych użytkowników i właścicieli środowisk, aby zrozumieć, który scenariusz jest dla nas najbardziej przydatny. To będzie nasz pierwszy krok.
W przypadku chmury prywatnej lub hybrydowej mamy możliwość zbudowania środowiska od podstaw, aby spełnić szczegółowe wymagania przestarzałych aplikacji, nie jesteśmy także narażeni na nieoczekiwane spadki wydajności środowiska w momencie, gdy nasz „sąsiad” nagle obciąża współdzielone zasoby np. na poziomie mocy obliczeniowej (vCPU) czy przepustowości sieci, co może spowodować niższą wydajność naszych aplikacji.
Kwestią kluczową jest także świadomość, że przestarzałe aplikacje, krytyczne środowiska produkcyjne albo środowiska zawierające dane wrażliwe (np. dane kart kredytowych) niekoniecznie mogą czy też powinny być umieszczone w zasobach chmury publicznej. W takiej sytuacji na pewno nam się pojawi opcja migracji zasobów do wydzielonego środowiska chmury prywatnej lub hybrydowej. W nich możemy kreować zasoby w sposób dowolny i nie ma konieczności współdzielenia tych samych zasobów fizycznych pomiędzy wielu użytkowników/klientów. Oczywiście inną opcją jest także pozostawienie takich zasobów w dotychczasowym środowisku.
2. Ocena kosztów
Wiele organizacji decyduje się na przeniesienie swoich zasobów do chmury ze względu na efektywność kosztową. Migracja daje nam możliwość ograniczenia bezpośrednich wydatków na infrastrukturę IT czy licencje oprogramowania, a także kosztów związanych z utrzymywaniem zasobów ludzkich, potrzebnych np. do zarządzania środowiskami serwerowymi, sieciowymi, pamięci masowych czy aplikacyjnymi.